ବୟସ ବଢିବା ସହ ଜୀବନ ଏକ ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ ଆଡକୁ ମୁହାଁଇଥାଏ । ବୟସର ଅପରାହ୍ଣରେ ଉତ୍ସାହ, ଉଦ୍ଦୀପନା ଓ କର୍ମ ତତ୍ପରତା ଧୀମେଇ ଯାଇ କେମିତି ଏକ ଅଳସୁଆ ଭାବ ଆବୋରି ବସେ । ହେଲେ ଏହି ଅଳସ ଅପରାହ୍ଣରେ ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତିଗୁଡିକ ଅନୁଭୂତି ଓ ଅନୁଭବର ପସରା ମେଲି ନିଜକୁ ଆତ୍ମପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ ବ୍ୟଗ୍ର ହୋଇ ଉଠନ୍ତି, ଆଉ ଏଇ ଅବଲମ୍ବନରେ ଲେଖା ହୋଇଯାଏ ଅନେକ ମନଛୁଆଁ କଥା ଏବଂ କାହାଣୀ ଯାହାକୁ ପାଠ କଲେ ନିରୋଳା ପାଠକଟିଏ ପାଇଯାଏ ଜୀବନ ଉପଯୋଗୀ ଅନେକ ମୂଲ୍ୟବାନ ଉପାଦାନ।