ଅଭିମାନର ଆବରଣ ଫିଙ୍ଗିଦେ ରେ ମାଧବ ! ଥରେ ନିବସ୍ତ୍ରର ନିବିଡ଼ତା ଭୋଗିକି ତ ଦେଖ ମିଛ ଆଉ ସତ ଯେତେବେଳେ ଧ୍ବନିର ଦୁଇଟି ଖେଳ କେଉଁ ଶବ୍ଦ ଧ୍ବନିରେ ତୁ ହଜିବୁରେ ବାତୁଳ ! ଚଉପାଶେ ତୋର ଛାଇ ଛାଇ ର ଇନ୍ଦ୍ରଜାଲ ତା ଦେହରେ ଛନ୍ଦି ହୋଇ ଭୁଲିଯାଉ;