ସମୟର ପାଲଟା ଲୁଗା

ସମୟର ପାଲଟା ଲୁଗା ଧୋଇବାକୁ ଆଉ ଏକ ସମୟ ଖୋଜୁଥିବା ଏ କବିତା ।


ସମୟର ପାଲଟା ଲୁଗା ଧୋଉଛି ମୋର ଶବ୍ଦ ତୁଠକୁ ତୁଠ ଯାଇ ରାସ୍ତାର ଏ ଦୁର୍ନିବାର ପଦଯାତ୍ରା ତ ଥମିବାର ନାଁ ଧରୁନାହିଁ । ନଦୀ ଯାର ବହିବାକୁ ଜନ୍ମ ଅଥଚ ଶୁଖିଲା ବାଲିରେ ଗୋପ୍ୟ ସେ ଆଡକୁ ଚାହିଁ ଧୀରେଧୀରେ ପଥର ହେଉଛି କାହାର ଆଖି । ଗୁଣ୍ଡାମାନ ଅଟକିଯାଏ

To continue reading "ସମୟର ପାଲଟା ଲୁଗା", login now.

This page has been protected for subscriber only.

Report an Error