ଯେତେବେଳେ କାନ୍ଦନ୍ତି ଶୁଆ - ଶାରୀ
ଖୁବ ନୀରବରେ ଶୁଭେ ଶବ୍ଦ
ଶବ୍ଦ ଯେତେକ ଭାଙ୍ଗନ୍ତି,
ଆବେଗର ରେଖାଚିତ୍ର ହେଇ
ଯେତେବେଳେ କାନ୍ଦନ୍ତି ନର - ନାରୀ
ସଅଳ ସଅଳ ବହେ ପବନ
ଅଥଚ କୁହୁଳେଇ ପାରେନି ନିଆଁ
ଆତ୍ମ ବିଭୋର ହୁଅନ୍ତି ଯେତେବେଳେ ଗୁଣ୍ଡିଚା ହଳ
ଘର୍ଷଣ ହୁଏ ପାଦ ଓ ପ୍ରେମର
ଫୁଲ
To continue reading "ପ୍ରବାସ", login now.
This page has been protected for subscriber only.