ନିଜର

ଅନ୍ତରଙ୍ଗତା ଏକ ଛଳ ନା ସତ୍ୟର ଅନୁଭବ ? ମାୟା ଓ ସତ୍ୟର ସୀମାରେଖାରେ କବିତାର ବସତି ଚିରକାଳ । ଏ କବିତା ସେ ସୀମାରେଖାର କବିତା ।


ଚିତ୍ର - ୱିକି କମନ୍ସ
କେହି କ'ଣ ଏତେ ନିଜର ହେଇପାରେ କେବେ ! ଅଧାରାସ୍ତାରୁ ବାଟ ଭାଙ୍ଗି ଚାଲିଗଲେ ସିଏ, ବାକିତକ ରାସ୍ତା କେବଳ ଔପଚାରିକତାରେ ଚାଲିବାକୁ ହୁଏ ହାତ ପାପୁଲିରୁ ତା' ହାତର ଉଷୁମ ଅପସରିଗଲେ ଏକୁଟିଆ ଆକାଶ ତଳେ ଆଖି ଯାହା ଦେଖେ, ସେସବୁ କେବଳ ଦୃଶ୍ୟ ହେଇ ରହେ, ସ୍ମୃତିଟିଏ ହେଇ ଉଚ୍ଛୁଳିପଡେନି

"ନିଜର" ପଢିବା ଜାରି ରଖିବାକୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଲଗ୍ଇନ୍ କରନ୍ତୁ

ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି କେବଳ ହବ୍ ର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ |

ଏକ ତ୍ରୁଟି ରିପୋର୍ଟ କରନ୍ତୁ