ହେ ପ୍ରିୟତମ ଶତ୍ରୁ

ଶତ୍ରୁ ଏବଂ ମିତ୍ର ଭେଦ ପ୍ରେମରେ ସବୁବେଳେ ରହସ୍ୟମୟ । କବିତାରେ ଏ ରହସ୍ୟମୟ ଯାତ୍ରା ।


ଫଟୋ - ୱିକି କମନ୍ସ
ଯାହା ଯୁଗ ଯୁଗ ଧରି ଜଳିଥିଲା ତାହା ମାଟି ଓ ଶୁଣିଥିଲି ଯେଉଁ ମାଟି ଜଳିଥିଲା ସେଇଠି ହସୁଛନ୍ତି ଘାସ, ଯେଉଁ ନଦୀ ହୋଇଥିଲା ଲାଲ ସେ ଏବେ ପାଳୁଛି ଆକାଶର ଶୋଷ । ଯେଉଁଠି ଭାଙ୍ଗିଥିଲା ସହର ଓ ଟୁକୁରା ଟୁକୁରା ହୋଇଥିଲା କଂକ୍ରିଟ ହାଡ଼, ସେଇଠି ଏବେ କାଳେ

"ହେ ପ୍ରିୟତମ ଶତ୍ରୁ" ପଢିବା ଜାରି ରଖିବାକୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଲଗ୍ଇନ୍ କରନ୍ତୁ

ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି କେବଳ ହବ୍ ର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ |

ଏକ ତ୍ରୁଟି ରିପୋର୍ଟ କରନ୍ତୁ