ଗୁଜବ

ତୁ ନିଜେ ହିଁ ତ କବିତା, କବିତା ପୂର୍ବର ନିରବତା, କବିତା ଭିତରର ପୂର୍ଣ୍ଣତା - ହେଲେ ତୁ କିଏ ? ଏ ପ୍ରଶ୍ନ ଇ ଏ କବିତାର ମଞ୍ଜକଥା ।


ତୋତେ ନେଇ କବିତା ହେଇ ପାରେନା ତୁ କହୁ ! କବିତା କେମିତି ହେବା କଥା, ଓଦା ସର୍ ସର୍ ଲାଜକୁଳୀ ଫୁଲର ସମ୍ମୋହିତ ହସ ପରି ନୂଆ ନୂଆ କାକରରେ ଗାଧୋଉଥିବା ଗୋଟେ ସତେଜ ସକାଳର କଅଁଳ ରାହା ପରି ଗୋଟେ ମହୁଲି ସଂଜର ମାଛି ଅଂଧାର ପରି !

"ଗୁଜବ" ପଢିବା ଜାରି ରଖିବାକୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଲଗ୍ଇନ୍ କରନ୍ତୁ

ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି କେବଳ ହବ୍ ର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ |

ଏକ ତ୍ରୁଟି ରିପୋର୍ଟ କରନ୍ତୁ