ତୁମକୁ ଦେଖିବା କ୍ଷଣି
ଜଳଶୂନ୍ୟ ସହର ଭିତରେ
ଅକସ୍ମାତ ସମୁଦ୍ର ଗୋଟିଏ ଜଳି ଉଠିଥିଲା,
ଅକସ୍ମାତ ପ୍ରତ୍ୟୁଷର ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣରେ ।
ଜୁଆର ପରେ ଜୁଆର ମାଡିଗଲା ଚାରିଆଡେ
ଅନେକ ବୋଇତ ପବନ ବେଗରେ
ଆସି ପହଁଚିଲେ,
ଶତାବ୍ଦୀ ଶତାବ୍ଦୀ ଧରି ପଡିଥିବା ଅପନ୍ତରା
ଭରିଗଲେ ପ୍ରସ୍ତ ପ୍ରସ୍ତ ସବୁଜ ରଙ୍ଗରେ ।
"ପ୍ରତ୍ୟୟ" ପଢିବା ଜାରି ରଖିବାକୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଲଗ୍ଇନ୍ କରନ୍ତୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି କେବଳ ହବ୍ ର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ |