ଦିିଗବିଜୟୀ

ତୃଷ୍ଣା ଇ ତ ପ୍ରେମ । ତେବେ ଏ ତୃଷ୍ଣାରେ ତୃପ୍ତି ବୋଲି କିଛି ନାଇଁ । ପାଣି ଢାଳିଦେବା ଓ ଢାଳିସାରିଲା ପରେ ଆଉ ପାଣି ଦେବିନି ବୋଲି କହିବା ଭିତରେ ଏଠି ଏକ ରହସ୍ୟର ଭାବ ବଳୟ ପ୍ରସାରିତ ହୋଇଯାଉଛି ।


**(୧)** ସନ୍ଧ୍ୟା ପୁରା ହୋଇ ନାହିଁ । ମୁଁ ଘାସ ବାଛି ସାରି କଳସୀ କଳସୀ ପାଣି ଢାଳୁଚି ମୋ ଧାନ କିଆରିରେ । ଏତେବେଳେ ଅପୂର୍ବ ବିଶାଳ ଏକ ଘୋଡାରୁ ସେ ଓହ୍ଳାଇଲେ । ଆଗରେ ପଛରେ ଉଡୁଥିଲା ସୁନାର ରୂପାର ଧୂଳି, ଆଖି ପାଉଥିବା ଯାଏଁ ଦିଶୁଥିଲା ଯେତେ

"ଦିିଗବିଜୟୀ" ପଢିବା ଜାରି ରଖିବାକୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଲଗ୍ଇନ୍ କରନ୍ତୁ

ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି କେବଳ ହବ୍ ର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ |

ତ୍ରୁଟି ରିପୋର୍ଟ କରନ୍ତୁ