ନଦୀ ନିରନ୍ତର

ନଦୀ ହୋଇ ପ୍ରେମିକାର ପାପୁଲିରେ ବୋହୁଥିବା ଏ କବିତା, ଗୋଟେ ଶାଶ୍ଵତ କଳ୍ପନାର ଶିଖର ଭୂମି । ପ୍ରେମ ଓ ଉନ୍ମାଦନାର ଚମକପ୍ରଦ ଆବାହନ ଏ କବିତାରେ ।


ରଙ୍ଗ ବୋଳୁଚି ପରସ୍ତ ପରସ୍ତ ସୁଖ, ଦୁଃଖ, ଆଲୁଅ, ଉତ୍ତାପ, ବୃତ୍ତ ତାରା, ତମାଳ ଆଙ୍କୁଚି ଚିରୁଚି ଫିଙ୍ଗୁଛି । ପ୍ରେମ ତୋତେ କରୁଚି କଳି କଟାଳ ପାଇଁ କାହା ପାଖକୁ ଯିବି ? ମୁଁ ନଥିବା ବେଳରେ ଦିନେ ହୁଏତ ତୋର ଇଚ୍ଛା ହେବ

To continue reading "ନଦୀ ନିରନ୍ତର", login now.

This page has been protected for subscriber only.

Report an Error