ବିଷାଦ ବେଳା - ୮

ବିଷାଦ ଏକ ବେଳା ନା ବିଷାଦ ଏକ ଋତୁ । ବିଷାଦକୁ ନେଇ ଏ କବିତାର ଗତିପଥ ଏକ ବିସ୍ମୟ ଆଡକୁ । କବିତାର ଏମିତି ଏକ ବିସ୍ମୟ ଉପତ୍ୟକା ଯେଉଁଠି ସବୁ ବିଷାଦ ଅନୁରାଗରେ ରୂପାନ୍ତରିତ ହୋଇଯାଇପାରନ୍ତି ।


ମୁଁ ପାର ହେଇସାରିଛି ମୋ ଅଭିମାନର ସୀମା । ନିଜ ପାଦରେ ଲିଭେଇଛି ଧୂଳି ଉପରୁ ସେ ଗାର, ଯାହାକୁ ମୁଁ ନିଜେ ଟାଣିଥିଲି । ମୁଁ ଅଗ୍ନିସମ୍ଭୁତା କେମିତି ଲିଭିବାକୁ ଦିଅନ୍ତି ନିଜକୁ ? ଆଜି ଖୁବ ଦୃଢ଼ ମୋର ଆଖି । ଏ ଆଖିରେ ଆଖି ମିଶେଇବା

"ବିଷାଦ ବେଳା - ୮" ପଢିବା ଜାରି ରଖିବାକୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଲଗ୍ଇନ୍ କରନ୍ତୁ

ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି କେବଳ ହବ୍ ର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ |

ଏକ ତ୍ରୁଟି ରିପୋର୍ଟ କରନ୍ତୁ