ବିଷାଦ ବେଳା - ୨

ବିଷାଦ ଏକ ବେଳା ନା ବିଷାଦ ଏକ ଋତୁ । ବିଷାଦକୁ ନେଇ ଏ କବିତାର ଗତିପଥ ଏକ ବିସ୍ମୟ ଆଡକୁ । କବିତାର ଏମିତି ଏକ ବିସ୍ମୟ ଉପତ୍ୟକା ଯେଉଁଠି ସବୁ ବିଷାଦ ଅନୁରାଗରେ ରୂପାନ୍ତରିତ ହୋଇଯାଇପାରନ୍ତି ।


ମୁଁ କଜଳ ଲଗାଏନି କାଳେ ଲେସି ହେଇଯିବ । ଦର୍ପଣରେ ଧୂଳି ଥିଲେ ମୁହଁ ପୋଛି ଲାଭ ଅଛି କିଛି ? ଏହି ସବୁ ଟୁକୁଡ଼ା ରୂପକଳ୍ପ ହିଁ ତିଆରି କରେ ମୋ ଜୀବନକୁ । ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଉ ଶୁନ୍ୟ ମଝିରେ ଥିବା ହାଇଫେନ ଉପରେ ବସି ମୁଁ ପାଦ ହଲାଏ । ଖୁବ ଶୋଷ

"ବିଷାଦ ବେଳା - ୨" ପଢିବା ଜାରି ରଖିବାକୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଲଗ୍ଇନ୍ କରନ୍ତୁ

ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି କେବଳ ହବ୍ ର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ |

ଏକ ତ୍ରୁଟି ରିପୋର୍ଟ କରନ୍ତୁ