ତୁମେ ନିଜକୁ ସଜେଇଛ
ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ପଳାତକପଣରେ
ଆଉ ମୁଁ
ତୁମେ ଛାଡ଼ି ଯାଇଥିବା
ପ୍ରେମକୁ ଧରି ଠିଆ ହେଇଛି ।
ସାପ କାତି ଭଳି ମୃତ ସ୍ମୃତି,
ସ୍ପର୍ଶ ସବୁ ଉଡ଼ା ଶିମିଳି ମଞ୍ଜି ।
ଯୋଉ ସମୁଦ୍ରରେ ହଜିଛି ଚୁମ୍ବନ
ସେଠି ଏବେ ଧୂ ଧୂ ମରୁଭୂମି ।
"ବିଷାଦ ବେଳା - ୧୧" ପଢିବା ଜାରି ରଖିବାକୁ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଲଗ୍ଇନ୍ କରନ୍ତୁ
ଏହି ପୃଷ୍ଠାଟି କେବଳ ହବ୍ ର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଧିଷ୍ଟ |